اکریلونیتریل

کارشناسان دانا آزما در این قسمت قصد بررسی تخصصی اکریلونیتریل را دارند. اکریلونیتریل (CH₂ = CHCN) یک مایع سمی ، بی رنگ تا زرد کم رنگ است که برای چشم ها ، پوست ، ریه ها و سیستم عصبی مضر است. ممکن است باعث سرطان شود. کارگران ممکن است از قرار گرفتن در معرض آکریلونیتریل آسیب ببینند. سطح قرار گرفتن در معرض دوز ، مدت زمان و کار در حال انجام بستگی دارد. اکریلونیتریل در بسیاری از صنایع استفاده می شود. از آن برای ساختن پلاستیک ها ، لاستیک ها و مواد شیمیایی و در گذشته به عنوان آفت کش استفاده می شود. برخی از نمونه های کارگران در معرض خطر قرار گرفتن در معرض آکریلونیتریل عبارتند از: کارگران در تولید الیاف اکریلیک و پلاستیک کارمندانی که در صنایع پوشش و چسب کار می کنند کارگران در تولید سایر مواد شیمیایی مانند آدیپونیتریل کارگران کارخانه تولید محصولات لاستیکی نیتریل NIOSH توصیه می کند که کارفرمایان از سلسله مراتب کنترل ها برای جلوگیری از صدمات استفاده کنند. اگر در صنعتی که از اکریلونیتریل استفاده می کند کار می کنید ، لطفاً برچسب های شیمیایی و برگه های اطلاعات ایمنی همراه را برای اطلاعات خطر مطالعه کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کنترل قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی محل کار ، از صفحه NIOSH در مورد مدیریت ایمنی شیمیایی در محل کار دیدن کنید. نانوکامپوزیت های پلی (اکریلونیتریل) (PAN) به دست آمده از پالیگورسکیت نشان داده اند که وجود مقدار کمی از این نانورس باعث بهبود سیالیت محلول های PAN تحت سرعت برشی پایین می شود ، در حالی که مقدار زیادی از پالیگورسکیت نسبت ابعاد آن را به دلیل تجمع و محدودیت کاهش می دهد. حرکت بخش پلیمر در محلول ها (یین و همکاران ، ۲۰۰۹). رفتارهای آرامش بخش و جداسازی زنجیره های PAN در محلول های نانوکامپوزیتی نشان می دهد که پالیگورسکیت به خوبی پراکنده و جهت دار تعامل بین درشت مولکول ها را کاهش می دهد. پراکندگی همگن متناظر نانورس ، جداسازی و حرکت قطعات زنجیره های مولکولی PAN را در سیستم تسریع می کند. با این حال ، در نمونه های بارگیری زیاد خاک رس ، اثر تجمع و ایجاد یک ساختار شبکه ای سوراخ شده بین ماتریس پلیمر و خاک رس با جذب فیزیکی و فعل و انفعالات شیمیایی محدود ممکن است مانع از هم گسیختگی و افزایش دشواری حرکت بخش های پلیمری شود.

بیشتر

کمتر