از آنجا که در سال ۱۹۴۵ کشف شد ، تیتانات باریم (BT) توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرد و به دلیل خواص الکتریکی خوب در دمای اتاق ، پایداری مکانیکی و شیمیایی و سهولت در تهیه آن ، یکی از مورد بررسی ترین مواد فروالکتریک شد. مشخص است که بالاتر از دمای کوری ، تیتانات باریم کریستالی دارای ساختار مکعبی مانند پروسکیت است که در شکل ۱ نشان داده شده است. در زیر دمای کوری ، سلول کریستالی دچار یک سری تغییرات می شود: به حالت چهار ضلعی (در دمای ۱۲۰ درجه سانتی گراد) ، از چهار ضلعی به ارتورمبیک (در دمای ۰ درجه سانتی گراد) و از ارتورمبیک به روموهدرال (در دمای -۹۰ درجه سانتی گراد) که مواد دارای خواص فروالکتریک هستند. نظریه های مربوط به رفتار فروالکتریک مواد کریستالی که دارای ساختار perovskite هستند ، نقش مهمی را که آرایش اکسیژن فضایی که دارای یک یون در مرکز آن است ، در خواص فروالکتریکی مشخص می کند. با در نظر گرفتن این امر ، به راحتی می توان پیش بینی کرد که تغی
باریم تیتانات (باریم اکسید تیتانیوم) نانوذرات ، نانو پودر ، نانولوله ها یا نانوبلورها ذرات آلیاژی نانوکریستالی کروی یا وجهی با خواص مغناطیسی هستند. نانومقیاس باریم تیتانات ذرات به طور معمول ۲۰-۴۰ نانومتر (nm) با مساحت خاص (SSA) در محدوده ۳۰ - ۵۰ m۲/g و همچنین با اندازه ذرات متوسط ۱۰۰ محدوده نانومتر با مساحت سطح تقریبی تقریبا ۷ متر مربع در دسترس هستند. /گرم ذرات اکسید تیتانیوم نانو باریم نیز با خلوص فوق العاده بالا و خلوص بالا و اشکال روکش دار و پراکنده در دسترس هستند. آنها همچنین به عنوان پراکندگی از طریق گروه تولید AE Nanofluid در دسترس هستند. نانوسیالات به طور کلی به عنوان نانوذرات معلق در محلول یا با استفاده از فناوری سورفکتانت یا بار سطحی تعریف می شوند. راهنمای فنی پراکندگی نانوسیال و انتخاب پوشش نیز موجود است. نانوساختارهای دیگر عبارتند از: نانومیله ها ، نانوهیشرک ها ، نانو شاخ ها ، نانوپامیدها و نانوکامپوزیت های دیگر. نانوذرات عملکردی سطح اجازه می دهد تا ذرات ترجیحاً با استفاده از پلیمرهای شیمیایی متصل به سطح سطحی جذب شوند.
باریم (نماد اتمی: Ba ، شماره اتمی: ۵۶) یک عنصر بلوک S ، گروه ۲ ، دوره ۶ با وزن اتمی ۲۷/۱۳۷ است. تعداد الکترون ها در هر یک از پوسته های باریم [۲ ، ۸ ، ۱۸ ، ۱۸ ، ۸ ، ۲] و پیکربندی الکترون آن [Xe] ۶s۲ است. Barium Bohr ModelBarium عضوی از فلزات قلیایی-خاکی است. شعاع اتم باریم ۲۲۲ بعد از ظهر و شعاع وان در والس آن ۲۶۸ بعد از ظهر است. باریم توسط کارل ویلهلم شیل در سال ۱۷۷۲ کشف شد و اولین بار توسط هامفری دیوی در ۱۸۰۸ جدا شد. از جمله کاربردهای صنعتی باریم می توان به عنوان "برداشت کننده" یا حذف کننده گاز ناخواسته ، برای لوله های خلاء و افزودنی به فولاد و چدن اشاره کرد. باریم همچنین در آلیاژهای تحمل بار با سیلیکون و آلومینیوم آلیاژ می شود. منبع تجاری اصلی باریم ، باریت معدنی (BaSO۴) است. این به طور طبیعی به عنوان یک عنصر آزاد رخ نمی دهد. نام باریم از کلمه یونانی "barys" به معنی سنگین گرفته شده است.
تیتانیوم (نماد اتمی: Ti ، شماره اتمی: ۲۲) یک عنصر بلوک D ، گروه ۴ ، دوره ۴ با وزن اتمی ۴۷.۸۶۷ است. تعداد الکترون ها در هر یک از پوسته های تیتانیوم [۲ ، ۸ ، ۱۰ ، ۲] و پیکربندی الکترونی آن [Ar] ۳d۲ ۴s۲ است. شعاع اتم تیتانیوم ۱۴۷ بعد از ظهر و شعاع وان در والس ۱۸۷ بعد از ظهر است. تیتانیوم توسط ویلیام گرگور در سال ۱۷۹۱ کشف شد و اولین بار توسط یونس یعقوب برزلیوس در سال ۱۸۲۵ جدا شد. تیتانیوم در شکل عنصری خود دارای ظاهری فلزی نقره ای و خاکستری سفید است. خواص تیتانیوم از نظر شیمیایی و فیزیکی شبیه زیرکونیوم است که هر دو دارای تعداد الکترون های ظرفیت هستند و در جدول تناوبی در یک گروه قرار دارند. عنصر تیتانیوم عنصر تیتانیوم دارای پنج ایزوتوپ طبیعی است: ۴۶Ti تا ۵۰Ti ، با ۴۸Ti فراوان ترین (۷۳.۸ being). تیتانیوم در سنگهای آذرین و رسوبات ناشی از آنها یافت می شود. این نام از کلمه Titanos گرفته شده است که به معنی یونانی تیتان است. شما عزیزان می توانید همواره با تماس با شماره های ذکر شده در سایت تماس حاصل فرمایید و از مشاوره رایگان کارشناسان دانا آزما استفاده نمایید.
