در این متن قصد بررسی تخصصی گلوتار آلدهید را داریم. گلوتارآلدئید دارای ویژگی های منحصر به فردی است که آن را به یکی از م mostثرترین معرفهای اتصال عرضی پروتئین تبدیل می کند. بسته به شرایط محلول مانند pH ، غلظت ، دما و غیره می تواند حداقل در ۱۳ شکل مختلف وجود داشته باشد. ادبیات قابل توجهی در مورد استفاده از گلوتارآلدئید برای بیحرکتی پروتئین یافت شده است ، اما در مورد گونه های واکنشی اصلی که در فرایند پیوند عرضی به این دلیل که اشکال مونومر و پلیمری در تعادل هستند. گلوتارآلدئید ممکن است با پروتئین ها به چند روش مانند تراکم آلدول یا افزودن نوع مایکل واکنش نشان دهد و ما در اینجا ۸ واکنش مختلف را برای اشکال مختلف آبی این معرف نشان می دهیم. در نتیجه این مغایرتها و ویژگیهای منحصر به فرد هر آنزیم ، روشهای اتصال عرضی با استفاده از گلوتارآلدئید تا حد زیادی از طریق مشاهده تجربی توسعه می یابد. انتخاب نسبت آنزیم-گلوتارآلدئید و همچنین غلظت نها
آگاهی از ساختار و مکانیسم معرفهای اتصال عرضی برای استفاده از آنها مهم است. با این حال ، ساختار گلوتارآلدئید در محلول آبی بیش از سایر معرفهای اتصال عرضی مورد بحث بوده است. در واقع ، ساختار گلوتارآلدهید در محلول آبی تنها به شکل مونومر محدود نمی شود. شکل ۱ مروری بر اشکال مولکولی احتمالی گلوتارآلدئید در محلول آبی بر اساس گزارش های مربوط به ۴۰ سال گذشته دارد. ساختارهای مختلف گلوتارآلدئید مطابق ادبیات شماره گذاری شده اند و به ترتیب زمانی مورد بحث قرار گرفته اند.
در سال ۱۹۶۲ ، آسو و آیتو پلیمریزاسیون گلوتارآلدئید را با استفاده از کاتالیزورهای کاتیونی مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که پلیمریزاسیون مشابه خود به خود در محلول های آبی و در دمای اتاق در غیاب کاتالیزور رخ می دهد. محصول نهایی (ساختار VIII) پیشنهاد شد که یک تترامر محلول یا پنتامر حاوی تقریبا یک گروه آلدهید آزاد در هر مولکول است که از طریق پلیمریزاسیون انتشار درون مولکولی-بین مولکولی با تشکیل حلقه تشکیل شده است.
در سال ۱۹۶۸ ، ریچاردز و نولز محلولهای گلوتارآلدئید را با استفاده از رزونانس مغناطیسی هسته ای پروتون (H) (H-NMR) مورد مطالعه قرار دادند. داده های NMR (یعنی انواع پروتون ها و ادغام پیک) تنها با مواردی که از دیمر ، دایمر چرخه ای ، تریمر یا سه چرخه دوچرخه ای انتظار می رفت ، مطابقت نداشت ، بلکه با مخلوطی از اشکال پلیمری این الیگومرها و همچنین پلیمری بالاتر مطابقت داشت. گونه ها. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که محلول های تجاری تا حد زیادی پلیمری هستند و حاوی مقادیر قابل توجهی آلدئیدهای α ، β- اشباع نشده (ساختار VI) هستند که با از بین رفتن مولکولهای آب در اثر تراکم آلدول قادر به ایجاد حلقه (ساختار VII) هستند. ساختار VI نشان دهنده ساختار متوسط گلوتارآلدئید پلیمریزه اشباع نشده (α ، β- ترکیب اشباع نشده) است و هوپر گزارش داده است که گروههای آلدهیدهای آویز ساختار VI به ندرت هیدراته می شوند زیرا شکل کربونیل با ترکیب تثبیت می شود.
هاردی و همکاران ، در ۱۹۶۹ ، از اسپکتروفتومتری ماوراء بنفش (UV) در ترکیب با H-NMR برای بررسی محلول های گلوتارآلدئید استفاده کرد. آنها همچنین آلدئیدهای α ، β- اشباع نشده (ساختار VI) را پیدا کردند ، اما تنها به عنوان یک جزء بسیار جزئی از محتوای آلی به دلیل جذب نسبتاً ضعیفی که در ۲۳۵ نانومتر مشاهده شده بود. علاوه بر این ، پس از تصفیه گلوتارآلدهید با استخراج مایع با اتیل اتر ، این نویسندگان ۵۰٪ گلوتار آلدهید خالص (ساختار I) با طیف H-NMR مورد انتظار را بدست آوردند. تحقیقات اضافی H-NMR نشان داد که گلوتارآلدئید تصفیه شده پس از حل شدن در آب ، هیدراتاسیون بسیار سریعی انجام می دهد ، که با نتایج Aso و Aito موافق است. بنابراین ، هاردی و همکاران. عنوان کرد که مونومر گلوتارآلدهید (ساختار I) به عنوان مخلوطی از اشکال هیدراته (ساختارهای II ، III و IV) در محلول آبی وجود دارد که همه آنها در حالت تعادل هستند. همواره شما عزیزان می توانید این مواد شیمایی را از طریق تماس با شماره های ذکرر شده در سایت و یا به صورت انلاین ثبت سفارش نمایید. قابل ذکر است که این امکان برای شما فراهم گردیده که در کوتاه ترین زمان ممکن و بهترین قیمت بازار این محصول را درب محل خود تحویل بگیرید.
