در این متن قصد بررسی تخصصی ایزوبوتیل استات را برای شما کاربران و متخصصان عزیز داریم. استرهای تولید شده در حین تخمیر بسیاری از ویژگی های تازه و میوه ای شراب سفید جوان را ایجاد می کنند. استرهای تشکیل شده از اسید استیک و الکلهای بالاتر مانند ایزوآمیل و ایزوبوتیل استات در این زمینه اهمیت ویژه ای دارند. از آنجا که مخمرها بیشتر از میزان تعادل موجود در شراب ، این استرها را تولید و آزاد می کنند ، استرها تمایل به هیدرولیز به اسیدها و الکلهای مربوطه خود دارند. بنابراین ، جنبه میوه ای اهدا شده توسط استرها با گذشت زمان محو می شود (شکل ۸.۱۷ ؛ گونزالس ویناس و همکاران ، ۱۹۹۶).همزمان با تجزیه هیدرولیتیک استرهای استات سنتز برخی از اتیل استرها است. اینها به آرامی و بدون آنزیماتیک بین اتانول و اسیدهای اولیه اولیه شراب ایجاد می شوند. سنتز دی اتیل سوکسینات به ویژه مشخص شده است (شکل ۸.۱۷). با این حال ، اتیل استرها به دلیل نوسان کم و بوی غیر متمایز احتم
اگر قصد خرید این مواد شیمیایی را دارید شما را به خواندن چندین نکته در مورد این مواد شیمیایی را در ادامه برای شما عزیزان آورده ایم. برخی از از دست دادن ترپن های معطر مرتبط با افزایش سن ممکن است با انتشار آهسته مونوترپن هایی که از نظر شیمیایی در اشکال غیر آروماتیک متصل شده اند جبران شود. بخش متغیری از محتوای مونوترپن شراب (و انگور) به صورت گلیکوزیدهای فرار ایجاد می شود. گلیکوزیدهای ترپن تمایل دارند در شرایط اسیدی به آرامی هیدرولیز شوند (گوناتا و همکاران ، ۱۹۸۶). علاوه بر این ، مقادیر جزئی برخی از اکسیدهای مونوترپن ، مانند ۲،۶،۶-تری متیل-۲-وینیل تترا هیدروپیران و ایزومرهای ۲،۲-دی متیل-۵- (l-methylpropenyl) tetra-hydrofuran ، ممکن است در سینئول مانند شرکت کنند. عطر شرابهای قدیمی "Riesling" (سیمپسون و میلر ، ۱۹۸۳).
چندین فنول فرار ، مانند وینیل فنل و وینیل گوایاکول ، در طول پیری تا حدی به اتوکسی اتیل فنول های غیر فرار تبدیل می شوند (دوگلای و همکاران ، ۱۹۹۳). در غلظت های پایین ، فنول های فرار می توانند عطر شراب را تقویت کنند ، اما در سطوح بالاتر باعث ایجاد طعم فنلی می شوند. غلظت آروماتیک های مهم واریته ، مانند ۲-فنول اتانول و ایزوپرنوئید β-damascenone ، ممکن است در طول پیری به سرعت کاهش یابد (چیشولم و همکاران ، ۱۹۹۵). استرهای استات (بر اساس اسید استیک و الکلهای بالاتر) و دو زیر گروه اتیل استر (به ترتیب بر اساس اتانول و اسیدهای چرب فرار و اسیدهای آلی غیر فرار). از بین این گروه ها ، مهم ترین آنها از نظر حسی گروه های مبتنی بر استیک اسید هستند. نمونه هایی مانند ایزوآمیل ، ایزوبوتیل و بنزیل استات نقش مهمی در دسته میوه ای شراب های سفید جوان دارند. برخی از اتیل استرها ، به ویژه اسیدهای چرب با زنجیره کوتاهتر ، مانند اتیل بوتیرات و اتیل هگزانوات ، نیز ممکن است به ویژگی میوه ای شراب های جوان کمک کنند. تولید آنها با تخمیر در دمای سرد و با انتخاب سویه مورد پسند قرار می گیرد. از آنجا که این استرها اغلب در غلظت های بالای تعادل تجمع می یابند ، پس از اتمام تخمیر تمایل دارند به آرامی تجزیه شوند. با ذخیره سازی خنک (مارایس ، ۱۹۸۶) و وجود آنتی اکسیدان های شراب می توان این امر را عقب انداخت (روسیس و همکاران ، ۲۰۰۵).
در مقابل ، اتیل استرهای اسیدهای آلی غیر فرار تمایل دارند پس از تخمیر به آرامی و غیر آنزیمی جمع شوند. به دلیل نوسان کم و بوی ضعیف ، آنها به ندرت نقش مهمی در توسعه طعم شراب ایفا می کنند.
اگرچه برخی از اتیل استرها ویژگی های لذت بخش شراب را افزایش می دهند ، اما جنس پاک کننده ناخن اتیل استات در همه سطوح به جز سطح آستانه خطا است. در آستانه تشخیص یا درست زیر آن (۵۰ میلی گرم در لیتر) ، اتیل استات ممکن است به طعم کلی پیچیده کمک کند. وقوع آن در غلظت ۱۵۰ میلی گرم در لیتر و بالاتر معمولاً نشان دهنده آلودگی باکتری های استیک اسید است. اگر قصد خرید این مواد شیمیایی را دارید می توانید از طریق شماره های موجود در سایت از موجودی و قیمت این مواد شیمیایی را از کارشناسان دانا آزما اطلاع پیدا نمایید.