محیط کشت ام آر اس براث

فرمولاسیون محیط کشت ام آر اس براث توسط de Man ،Rogosa و Sharpe۱ برای جایگزینی یک محصول متغیر (آب گوجه فرنگی) تهیه شده و در عین حال، محیطی را فراهم می کند که از رشد خوب لاکتوباسیل ها به طور کلی پشتیبانی کند، حتی آن سویه هایی که رشد ضعیف موجود رسانه ها. محیط محیط کشت ام آر اس براث (MRS) نسبت به محیط آب گوجه فرنگی Briggs۲ و عصاره گوشت محیط آب گوجه فرنگی de Man برتر است. این رشد گسترده تری از تمام سویه های لاکتوباسیل ها، به ویژه سویه های رشد و رشد کند و دشوار Lactobacillus brevis و Lactobacillus fermenti می دهد.
محیط کشت ام آر اس براث برای تشویق رشد "باکتریهای اسید لاکتیک" طراحی شده اند که شامل گونه هایی از جنس های زیر است: لاکتوباسیلوس، استرپتوکوک، پدیوکوک و لکونوستوک. همه این گونه ها می توانند اسید لاکتیک را به مقدار قابل توجهی تولید کنند. آنها گرم مثبت، کاتالاز و اکسیداز منفی هستند و از نظر تغذیه ای سریع عمل می کنند. رشد به طور قابل توجهی توسط شرایط ریز هوازی افزایش می یابد. به طور کلی "باکتری های اسید لاکتیک" رشد تأخیر و اندازه کلنی کوچکتر از سایر میکروارگانیسم ها را نشان می دهد. آنها ممکن است در محیطهای غیرانتخابی بیش از حد رشد کنند ، به خصوص اگر انکوباسیون برای ۲-۴ روز مورد نیاز باشد.
محیط محیط کشت ام آر اس براث (MRS) برای لاکتوباسیل ها انتخابی است اما ممکن است رشد لکونوستوک ها و پدیوکوک ها رخ دهد. با تنظیم pH می توان انتخاب را تغییر داد. لاکتوباسیل ها سطح pH کمتری را نسبت به استرپتوکوک ها (۵.۵ pH) با پدیوکوک ها و لکونوستوک ها در این محدوده تحمل می کنند. بازدارنده های گروه های اصلی میکرو فلورا رقیب شامل استات تالوس، استات سدیم، اسید سوربیک، اسید استیک، نیتریت سدیم، سیکلوهگزیمید و پلی میکسین است. این مواد می توانند در غلظت ها و ترکیبات مختلف مورد استفاده قرار گیرند اما ناگزیر باید یک سازش بین انتخاب و بهره وری ارگانیسم (های) مورد نظر حاصل شود.محیط کشت ام آر اس براث با اسید سوربیک شرح داده شده است ۳،۴. این محیط MRS است که PH آن به ۵.۷ کاهش یافته و ۱۴.۰ درصد اسید سوربیک اضافه شده است (برابر با ۰.۲٪ سوربات پتاسیم).