اگر شما هم جزو آن دسته از کسانی هستید که خرید مواد شیمیایی برای شما دشوار است کارشناسان دانا آزما به کمک شما آمده اند که این این امر را برای شما آسان نمایند. در ادامه قصد بررسی تخصصی سولفات نیکل را برای شما عزیزان داریم. نمکهای نیکل که برای آبکاری استفاده می شوند عبارتند از: نیکل سولفات ، کلرید ، سولفامات ، فلوروبرات و کربنات. محلولهای نیکل تزئینی با محلولهای مورد استفاده برای مهندسی یا کاربردهای الکتروفرمینگ متفاوت است ، زیرا غلظت آنها متفاوت است و حاوی مواد افزودنی آلی ، روشن کننده ها است. روشن کننده ها هسته و رشد رسوب را کنترل می کنند. سایر گروه های تشکیل دهنده ، اسید بوریک به عنوان یک ماده شیمیایی بافر ، رسانای نمک ها و عوامل خیس کننده هستند. استفاده از اسید بوریک برای جلوگیری از افزایش pH بر روی کاتد ضروری است ، زیرا رسوب نمک های اساسی نیکل و هیدروکسیدها منجر به رسوب شکننده و "سوخته" می شود. عوامل مرطوب کننده از اتصال حب
سمیت سلولی ترکیبات نیکل به حلالیت آنها در آب و مایعات بیولوژیکی بستگی دارد. سولفات نیکل و کلرید نیکل در آب بسیار محلول هستند ، در حالی که اکسید نیکل نامحلول است. زیر سولفید نیکل نامحلول است ، اما در مایعات بیولوژیکی بیشتر محلول است ، احتمالاً به دلیل اثرات پروتئین ها و سایر اجزای سلولی. نیکل و ترکیبات معدنی آن به خوبی از طریق پوست یا دستگاه گوارش جذب نمی شوند. وقتی اشکال محلول نیکل در آب آشامیدنی یا افراد ناشتا تجویز می شود ، جذب آن بیشتر از زمانی است که در غذا مصرف می شود. جذب ذرات نیکل استنشاق شده تا حدی به اندازه ذرات و حلالیت ترکیب بستگی دارد ، با این که اشکال محلول به سرعت جذب و توزیع می شوند و اشکال نامحلول برای مدت طولانی تری در دستگاه تنفسی حفظ می شوند. کربنیل نیکل به سرعت از ریه ها جذب می شود. به طور کلی ، جذب کربنیل نیکل> ترکیبات محلول> ترکیبات نامحلول. پس از جذب ، نیکل با پلاسما منتقل می شود ، به شکلی که به آلبومین سرم ، اسیدهای آمینه ، پلی پپتیدها و سایر مولکول های آلی کوچک متصل می شود. نیکل در سطوح بالایی در کلیه ها ، کبد و مغز یافت می شود. نیکل در بافت چربی یافت شده است. نیکل ممکن است در نقطه تماس (به عنوان مثال ، در پوست یا ریه) یا به صورت سیستمیک عمل کند.
نیمه عمر نیکل در بشقاب های نیکل (در معرض سولفات نیکل) ۲۰-۳۴ ساعت در پلاسما و ۱۷-۳۹ ساعت در ادرار بود. در کارگران پالایشگاه (در معرض مخلوطی از اشکال محلول و نامحلول نیکل) ، نیمه عمر مخاط بینی چندین سال بود.
راه اصلی دفع نیکل در ادرار است. مطالعات حیوانی نشان می دهد که ۶۰ درصد نیکل وارد شده به بدن از طریق تزریق از طریق ادرار و به میزان کمتر از طریق صفرا به مدفوع دفع می شود. مقداری نیکل با تعریق دفع می شود. نیکل بلعیده شده عمدتا در مدفوع دفع می شود و تنها ∼ ۱۰ دفع می شود