پلی نیل الکل

اگر با خواندن بالا قصد خرید این مواد شیمیایی را دارید. قابل ذکر است که در ادامه چندیین نکته دیگر در مورد این مواد شیمیایی بدانید. یک سری نانوکامپوزیت پلی وینیل الکل سولفون شده (PVA) -Zr PILC توسط کار و همکاران سنتز شد. (۲۰۱۶). یک PVA با جرم مولی کم با استفاده از کلروسولفونیک اسید سولفون شد. PVA سولفون شده در داخل ماتریس Mt و Zt ستون Mt (Zr PMt) قرار گرفت. در رویکردی جایگزین ، PVA در ابتدا به کانی خاک رس و ساختار Zr PMt و سپس سولفوناسیون درجا در داخل ماتریس کانی خاک رس (sulfonated-Zr PMt) متصل شد. برای ماده معدنی خاک رس ، یک نوار شدید شدید در ۳۶۳۶ سانتی متر مربع ۱ همراه با یک نوار کم شدت گسترده تر در ۳۴۵۰ سانتی متر مربع ۱ در منطقه کشش OH از طیف FTIR مشاهده شد. این نوارها به ترتیب به ν (MOH) و H۲O ν (OH) حالتهای کانیهای رس اختصاص داده شدند. علاوه بر H۲O ν (OH) ، نانوکامپوزیت های رس-پلیمر دو نوار کم شدت در ۲۸۵۰ و ۲۹۲۰ سانتی متر مربع ۱ نشان دادند که به ارتعاشات کششی متقارن و نامتقارن گروه CH۲ موجود در اسکلت ساختاری گونه های پلیمری و همچنین در گروه استیل CTAB (استیل تری متیل آمونیوم برومید). نوار در ارتفاع ۱۶۳۰ سانتی متر مربع توسط نویسندگان به عنوان حالت ارتعاش خمشی گروه های OH از PILC sulfonated-Zr و PVR-sulfonated Zr PILC (PVA پراکنده در Zr PILC و به دنبال آن سولفوناسیون) تعیین شد. شدت آن نشان می دهد که ستون گذاری با Zr-polycation باعث افزایش اسیدیته سطح می شود. علاوه بر قله های مجزا بین ۷۰۰ تا ۹۵۰ سانتی متر مکعب ۱ مربوط به حالت هشت ضلعی δ (MOH) Mt ، دو نوار اضافی در ۱۱۵۵ و ۱۰۳۰ سانتی متر مربع برای همه نانوکامپوزیت های رس-پلیمر مشاهده شد. این نوارها به ارتعاشات S = O و O-S-O گروه سولفونات (-SO۳H) موجود در اسکلت پلیمری نسبت داده شدند (کریستوان و همکاران ، ۲۰۰۶ ؛ ژانگ و همکاران ، ۲۰۱۰). مطالعه FTIR به وضوح نشان داد که گونه های پلیمری سولفون دار در فضاهای بین لایه ای وجود دارد و کانی خاک رس یکپارچگی ساختاری خود را در نانوکامپوزیت پلیمری خاک رس نهایی حفظ کرده است. طیف های رامان PVA متصل به کوه و سولفوناسیون داخل ماتریس معدنی خاک رس و مواد نانوکامپوزیت PMT سولفون شده PVA در شکل ۱۲.۹ ارائه شده است. هر دو ماده یک باند شدید در حدود ۲۹۲۰ سانتی متر مربع را نشان داد که مربوط به ارتعاش کششی گروه CH۲ موجود در اسکلت پلیمری است. مجموعه ای از نوارهای رامان نیز در ۱۴۹۲ ، ۱۱۰۵ و ۱۰۵۵ سانتی متر مربع مشاهده شد. ۱ نوار رامان در ۱۴۹۲ سانتی متر مربع ۱ به حالت برشی ارتعاش گروه CH۲ از گونه های پلیمری سولفون دار اختصاص داده شد (پروسانوف و متویینکو ، ۲۰۱۰ ؛ کوزایی و همکاران ، ۲۰۱۲). نوار رامان در ۱۱۰۵ سانتی متر مربع ۱ به دلیل ارتعاش تغییر شکل OH بود (پروسانوف و متویینکو ، ۲۰۱۰). این نوار به دلیل وجود گروههای باقی مانده -OH که در مرحله سولفوناسیون سولفون نشده بودند ، در طیف ایجاد شد. نوار در ۱۰۵۵ سانتی متر مربع در طیف رامان نانوکامپوزیت های پلیمری رس به دلیل ارتعاش S-O موجود در PVA سولفون شده بود. چنین ارتعاشی قبلاً برای پلیمر نفیون مشاهده شده بود و به ارتعاش S-O گروه عملکردی سولفونات نسبت داده شده بود (هارا و همکاران ، ۲۰۱۱). یکی دیگر از ویژگیهای قابل توجه ، ایجاد نوارهای پهن و کم شدت Raman برای نانوکامپوزیتهای PVt با PVA سولفون شده در مقایسه با PVA سولفون شده در کوه بود. این مشاهدات نشان داد که گونه های پلیمری PVA ​​سولفون شده در حالت PILC به خوبی پراکنده وجود دارد. با این حال ، تجمع گونه های پلیمری در PVA سولفون شده متصل به Mt رخ می دهد و در نتیجه شخصیت کریستالی جزئی ایجاد می کند که مسئول نوارهای تیز و شدید رامان بود (ژن و همکاران ، ۲۰۱۲). این مشاهدات نتایج XRD را تأیید می کند که نشان دهنده تداخل ناقص گونه های PVA ​​سولفون شده در مواد درهم تنیده PVA سولفون شده است. همواره شما عزیزان می توانید این مواد شیمیایی را به صورت آنلاین و با بهترین قیمت و در سریع ترین زمان ممکن درب محل خود تحویل بگیرید.