پتاسیم بور هیدرید

از اکتبر تا دسامبر ۱۹۷۳، با راهنمایی پروفسور لین قیشو ، نی مویون از ICMM CACMS آرتمیسینین را با پتاسیم بور هیدرید کاهش داد و نقطه ذوب و طیف مادون قرمز آن را اندازه گیری کرد. در سال ۱۹۷۴، وو ژائوآوا از SIOC از CAS از بوروهیدرید روی برای کاهش آرتمیسینین استفاده کرد. تجزیه و تحلیل مقدماتی نشان داد که فرمول مولکولی محصول KBH۴ است. سال بعد، وو یولین از SIOC همان واکنش را با سدیم بوروهیدرید انجام داد و محصولی یکسان بدست آورد. مشخص شد که گروه لاکتون موجود در آرتمیسینین به منظور تشکیل یک جفت اپیمر لاکتول کاهش یافته و "آرتمیسینین کاهش یافته" نامیده می شود. تنها پس از تأیید پیکربندی مطلق آرتمیسینین توسط لیانگ لی از انستیتوی بیوفیزیک CAS در سال ۱۹۷۸۴۹ ، سرانجام می توان ساختار محصول کاهش آن را استنباط کرد.  البته این نکته نیز حائز اهمیت است که GSL ها می توانند بر روی بخشی از لیپیدها یا روی برخی از زنجیره های کربوهیدرات نشاندار شوند. با کاهش GSL ها در محلول تتراهیدروفوران با پتاسیم بور هیدرید، با استفاده از PdCl۲ یا Pd روی BaSO۴ به عنوان کاتالیزور، GSL هایی که در باقی مانده اسفنجین خود با تریتیوم برچسب گذاری شده اند به دست می آید. شما اکنون می توانید این پتاسیم بور هیدرید را با قیمت مناسب از فروشگاه دانا آزما خریداری و آن را درب محل تحویل بگیرید.

بیشتر

کمتر