شما احتمالاً طی چند روز گذشته مقداری پتاسیم دی هیدروژن فسفات خورده اید، احتمالاً بدون اینکه حتی خودتان متوجه آن باشید. این ماده شیمیایی یک ماده افزودنی رایج است که در غذاهای فرآوری شده و مکمل های غذایی به طور یکسان یافت می شود. پتاسیم دی هیدروژن فسفات از مواد معدنی رژیم غذایی پتاسیم و فسفر به شکل فسفات تشکیل شده است. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، پتاسیم دی هیدروژن فسفات را به طور کلی به عنوان بی خطر شناخته شده است و آن را به عنوان یک ماده افزودنی غذایی طبقه بندی می کند. با این حال، این ماده شیمیایی ممکن است خطرات سلامتی برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی و برخی دیگر از شرایط پزشکی ایجاد کند. قبل از مصرف مکمل های حاوی این ماده، با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که برای شما بی خطر است. طبق گفته کمیته تخصصی مواد افزودنی های غذایی سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (FAO) و سازمان بهداشت جهانی (WHO)، پتاسیم دی هیدرو
پزشکان اصولاً پتاسیم دی هیدروژن فسفات
را برای درمان کمبود فسفات تجویز می کنند که به آن هیپرفسفاتمی نیز گفته می شود. سطح فسفات پایین می تواند به دلیل انواع شرایط پزشکی مانند سوء تغذیه ی طولانی مدت، سوختگی شدید، کمبود ویتامین D، اعتیاد به الکل، عدم تعادل الکترولیت ها، برخی اختلالات ارثی و بیماری کم کاری تیروئید ایجاد شود. پتاسیم دی هیدروژن فسفات، گاهی اوقات برای جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه ی کلسیم در افرادی که سابقه ابتلا به این موارد را دارند تجویز می شود. همچنین می تواند به جلوگیری یا کاهش تحریک پوستی ناشی از بی اختیاری ادرار کمک کند زیرا باعث کاهش میزان آمونیاک در ادرار می شود. هشدار: حتماً در مورد تمام نسخه ها و داروهای بدون نسخه و مکمل هایی که مصرف می کنید با پزشک خود مشورت نمایید، زیرا پتاسیم دی هیدروژن فسفات می تواند با برخی از مواد متقابل باشد و به طور بالقوه عوارض جانبی جدی ایجاد کند. مواد افزودنی خوراکی فسفات، از جمله پتاسیم دی هیدروژن فسفات، می توانند به تجمع فسفات اضافی در بدن، یا همان هیپرفسفاتمی کمک کنند. این امر معمولاً در افراد مبتلا به بیماری کلیه اتفاق می افتد زیرا کاهش عملکرد کلیه توانایی آنها در دفع فسفات اضافی از طریق ادرار را مختل می کند. مواد افزودنی فسفات، به شکل ویژه ای مشکل ساز هستند زیرا در مقایسه با فسفر موجود در غذاها به راحتی از سیستم گوارش جذب خون می شوند. طبق یک مطالعه مجله تغذیه کلیه در سپتامبر ۲۰۱۶، میزان جذب روده برای فسفر طبیعی در غذا ۴۰ تا ۶۰ درصد در مقایسه با میزان ۹۰ درصد برای مواد افزودنی غذایی حاوی فسفات است. هیپرفسفاتمی می تواند به عروق خونی بدن آسیب برساند، در نتیجه خطر بیماری های قلبی، سکته مغزی و سایر اختلالات قلبی را افزایش می دهد. افراد مبتلا به بیماری پیشرفته کلیه و هیپرفسفاتمی به طور قابل توجهی خطر بیماری قلبی و مرگ را افزایش می دهند. با پیشرفت روز افزون صنایع غذایی، استفاده از مواد نگهدارنده و افزودنی مانند پتاسیم دی هیدروژن فسفات، فزونی یافته است. صنایع غذایی کشور یا آزمایشگاه هایی که نیاز به این ترکیب شیمیایی دارند، با دانا آزما تماس گرفته و به این مهم نائل شوند.
