لازم است بدانید که کلمه شوینده از صفت لاتین detergens از فعل detergere به معنای پاک کردن یا جلا دادن گرفته شده است. مواد شوینده یک سورفکتانت یا مخلوطی از سورفکتانت ها با خاصیت پاک کنندگی در محلول های رقیق است. با این حال، به طور متعارف، مواد شوینده شیمیایی به معنای ترکیبات پاک کننده مصنوعی در مقابل صابون (نمکی از اسید چرب طبیعی) استفاده می شود، هرچند صابون نیز به معنای واقعی یک ماده شوینده است. در زمینه های خانگی، اصطلاح شوینده به محصولات پاک کننده خانگی مانند مواد شوینده لباسشویی یا شوینده ظرف اطلاق می شود که در واقع مخلوط پیچیده ای از ترکیبات مختلف هستند که همه آن ها به خودی خود مواد شوینده نیستند. در فرمولاسیون مواد شوینده از انواع سورفکتانت های یونی (کاتیونی و آنیونی) مانند سدیم لوریل اتر سولفات به دو صورت صدفی یا شفاف (تگزاپون ۳۰ و ۷۰)، و غیر یونی کوکونات فتی اسید دی اتانول آمید (لورامید)، انواع نگهدارنده ها یا Presevative مانند سدیم بنزوات، فنوکسی اتانول یا روغن دارچین و....، ترکیباتی جهت گرفتن سختی آب به خصوص در منطقی که سختی آب بالایی دارند، ا همچنین ترکیبات دیگری مانند اوره، نمک، رنگ و اسانس استفاده می شود. لازم به ذکر اس که بدانید مواد شوینده گروهی از ترکیبات با ساختار آمفیفیلیک هستند که هر مولکول دارای سر آب دوست (قطبی) و دم آب گریز (غیر قطبی) بلند است. جالب است بدانید بخش آبگریز این مولکول ها ممکن است هیدروکربن های زنجیره ای مستقیم یا شاخه ای باشد یا ممکن است ساختار استروئیدی داشته باشد. همچنین بخش آب دوست متنوع تر است، بدین صورت که آن ها ممکن است یونی یا غیر یونی باشند و می توانند از ساختاری ساده یا نسبتا پیچیده متغیر باشند. البته مواد شوینده سورفکتانت هستند زیرا می توانند کشش سطحی آب را کاهش دهند. عموما دیده شده است که ماهیت دوگانه آن ها مخلوط شدن ترکیبات آب گریز (مانند روغن و گریس) با آب را تسهیل می کند. از آنجایی که هوا آب دوست نیست، مواد شوینده نیز به درجات مختلف عامل کف کننده هستند. مولکول های مواد شوینده برای تشکیل میسل تجمع می یابند که آن ها را در آب محلول می کند. گروه آبگریز مواد شوینده نیروی محرکه اصلی تشکیل میسل است، تجمع آن هسته آبگریز میسل ها را تشکیل می دهد. در واقع میسل می تواند چربی، پروتئین یا ذرات کثیف را حذف کند. غلظتی که در آن میسل ها شروع به تشکیل می کنند، غلظت بحرانی میسل (CMC) است، و دمایی که در آن میسل ها بیشتر تجمع می کنند تا محلول را به دو فاز جدا کنند، نقطه ابری است که محلول کدر می شود و مواد شوینده بهینه است. لازم به ذکر است که بدانید مواد شوینده ها ارای دسته بندی های مختلفی می باشند که یک گروه از آن ها به عنوان شوینده های آزمایشگاهی شناخته می شوند. شوینده های آزمایشگاهی برای پاک کردن و تمز کردن انواع ظروف آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع مواد شوینده های آزمایشگاهی در pH قلیایی بهتر عمل می کنند. خواص شوینده ها به ساختار مولکولی مونومر بستگی دارد. توانایی پاک کردن آن ها ممکن است توسط گروه سر تعیین شود. در این مقاله قصد داریم بیشتر در مورد شوینده های آزمایشگاهی با هم صحبت کنیم. زیرا که برای خرید هر یک از آن ها نیاز به اطلاعات جامع و کاملی دارید که کارشناسان دانا آزما این امکان را برای شما فراهم کرده اند.
